Jak wynika z raportu American Journal of Geriatric Psychiatry, jedna na pięć osób starszych jest ofiarą nękania, porzucenia, ale także zaniedbania, oszustwa finansowe oraz znęcania się psychicznego i fizycznego, do których dochodzi głównie w domu, ze strony członków rodziny lub opiekunów w domach opieki społecznej.
Liczba przypadków znęcania się nad osobami starszymi gwałtownie wzrosła w czasie pandemii kiedy to wiele czynników ryzyka uległo zaostrzeniu: niepewność ekonomiczna, przeludnienie domów, ograniczony dostęp do zewnętrznych usług i wsparcia – pogorszyły warunki życia osób starszych w domu, podczas gdy w domach opieki redukcja personelu z powodu choroby lub kwarantanny, stresujące warunki pracy i zawieszenie wizyt rodzinnych pogłębiły izolację pensjonariuszy i zwiększyły ryzyko porzucenia.
Szacunki dotyczące częstości występowania przemocy wobec seniorów wzrosły o 84% w porównaniu z okresem przed pandemią, a wartości szczytowe wahają się od +114% w przypadku oszustw finansowych do +237% w przypadku przemocy fizycznej.
Większość przypadków znęcania się ma miejsce w domu, ze strony opiekunów, sąsiadów, krewnych i członków rodziny, takich jak małżonkowie lub dzieci.
W domu, a także w domach opieki, osoba starsza i słaba często jest postrzegana jako ciężar i stawiana w pozycji osoby zbędnej czy wręcz niepożądanej.
Tymczasem, starzenie się jest częścią cyklu życia, w którym należy zachować szacunek dla seniorów, dla ich godności, prawa dostępu do ofert edukacyjnych, kulturalnych, duchowych i gospodarczych.
Każda osoba starsza musi mieć praktycznie wypełniane prawo do opieki nad nią a także warunki do zaspokojenia podstawowych potrzeb w zakresie wyżywienia i osobistego bezpieczeństwa.
0
0
20
20